مسؤولیت مدنیِ ایراد خسارت معنوی ناشی از بیماری های ایدز و هپاتیت در اثر انتقال خون آلوده، با نگاهی به پرونده هموفیلی ها

یکی از ارکان سه گانه مسؤولیت مدنی ورود خسارت است. خسارت به دو دسته مادی و معنوی قابل تقسیم است. خسارت معنوی، نسبت به خسارت مادی مورد توجه کم تری قرار گرفته است و در قابلیت جبران آن اختلاف نظر وجود دارد. اما گاهی خسارت معنوی، زیان دیده را چنان می آزاد که علم حقوق نمی تواند نسبت به آن بی تفاوت باشد و جبران لااقل بخشی از آن به طریق مادی ضروری به نظر می رسد. در پرونده موسوم به هموفیلی ها، تعدادی از هم وطنان پس از دریافت خون و فرآورده های خونی، مدعی ابتلای به بیماری های هولناک ایدز یا انواع هپاتیت و در برخی موارد هر دو بیماری شدند. ابتلای به این بیماری ها تأثیر منفی عمیقی بر زندگی مبتلایان دارد که بخشی از آن خسارت معنوی ناشی از این بیماری هاست. از نظر پزشکی امکان ابتلای بیماران از چند راه ممکن است. اما با توجه به وجه اشتراک خواهان ها در دریافت فرآورده از خواندگان، ضعف سبب بودن سایر راه های انتقال بیماری غیر از انتقال خون، استفاده از امارات و اثبات از راه حذف سایر اسباب احتمالی؛ می توان بین انتقال خون و ابتلای بیماران و به تبع آن خسارت معنوی وارده به آن ها رابطه سببیت عرفی را احراز نمود.